Ένας βιομήχανος που είχε πάει ταξίδι στο
εξωτερικό παίρνει τηλέφωνο σπίτι του.
- Τι γίνεται ρε John στο σπίτι?
- Τίποτα σπουδαίο κύριε. Αααα! ξέχασα.
Έσπασε το βάζο πάνω στο τραπέζι!
- Τι? Και πώς έγινε αυτό?
- Να, καθώς ο σκύλος σας έπερνε φόρα, για να
πηδήξει από τον 5ο όροφο, το έριξε κάτω και το
έσπασε.
- Τι? Μα ο αγαπημένος μου σκύλος ποτέ δεν είχε
πηδήξει από το μπαλκόνι. Πώς κι έτσι?
- Να, είδε τη φωτιά που είχε αρπάξει το σπίτι
σας και πήδηξε για να σωθεί!
- Τι? Το σπίτι μου πήρε φωτιά? Μα πώς έγινε
αυτό?
- Να, βλέπετε πήρε το εργοστάσιό σας δίπλα
φωτιά. Και ξέρετε τώρα πόσο εύκολα
μεταδίδεται.
- Τι? Μα πώς πήρε φωτιά?
- Από τα κεριά!
- Ποια κεριά? Εγώ ποτέ δεν είχα κεριά!
- Μα, από την κηδεία της γυναίκας σας, κύριε.
- Τι? Η αγαπημένη μου γυναικούλα? Μόνο 35
χρονών ήτανε. Πώς έγινε?
- Δεν άντεξε το σοκ η καημένη...
- Ποιο σοκ?
- Μα, του θανάτου του γιου σας φυσικά.
- Τι? Του θανάτου του γιου μου? Του αγαπημένου
μου γιου? Μα πώς έγινε αυτό?
- Να, τον πάτησε ένα αυτοκίνητο όπως έτρεχε...
- Ένα αμάξι? Και γιατί έτρεχε?
- Για να βγει από το εξοχικό σας που γκρεμιζόταν,
λόγω ενός μεγάλου σεισμού. Πάντως η κόρη σας
δεν γλίτωσε από αυτό το σεισμό.
- Αχ! Κανένα θετικό νέο δεν έχεις να μου πεις.
- Θετικό? Δύσκολα πράγματα ζητάτε κύριε. Α!
ναι. Θυμάστε κάτι εξετάσεις για AIDS που είχατε
κάνει πριν φύγετε?
- Ναι, τι έγινε?
- Θετικές βγήκαν.